Draadantennes

Draadantennes zijn vooral interessant voor ontvangst als ze meerdere golflengten lang zijn. Ze hebben dan een duidelijker richtingseffect langs de spanrichting, die ook asymmetrisch kan worden gemaakt met een geschikte afsluitweerstand naar de aarde.

Kortere draadantennes hebben aan de ontvangstzijde nauwelijks voordelen ten opzichte van veel kortere antennevarianten, omdat in het kortegolfbereik de gevoeligheid van de ontvanger wordt beperkt door de atmosferische ruis en niet door de ruis van de ontvanger. Voor ontvangstdoeleinden dient daarom de voorkeur te worden gegeven aan antennes die zo ver mogelijk verwijderd zijn van storingsbronnen en die ook een voelbare richtkarakteristiek hebben. Dit kan vrij eenvoudig in de ontvangstruimte bijv.. met compacte magnetische antennes.

Een lange draadantenne werd oorspronkelijk gebruikt als een antennegeleider met een uiteinde waarvan de lengte groter was dan λ. In de amateurradiosector wordt een antenne met eindvoeding waarvan de lengte in het λ/2-bereik ligt, in het algemeen een (lange)draadantenne genoemd.

Een draadantenne wordt bij voorkeur toegepast in het kortegolfbereik. Een lange draadantenne is per definitie minstens zo lang als de helft van de golflengte. Voor de 160 meter band, wat overeenkomt met een golflengte λ = 160 m, is een lange draadantenne 80 meter lang.

Een draadantenne is een radioantenne die bestaat uit een lange draad die je boven de grond ophangt door deze te bevestigen aan bijvoorbeeld meerdere palen, muren en/of bomen. Let wel op: De klosjes/bevestiging die aan het einde van de draadantenne zitten mogen alleen aan een boom of paal bevestigd worden en NIET het antennedraad zelf. Zorg ervoor dat je zoveel mogelijk draad van de antenne in de lucht hangt. Een draadantenne heeft altijd een lengte die niet in verhouding staat met de golflengte die je gebruikt. Draadantennes worden veelal gebruikt om radiosignalen te ontvangen op  de kortegolf, middengolf en langegolf banden.